Նանե Գևորգյան
Ջրահարս արքայադուստրը հեղինակ ՝ Շիրլի Բարբերի
Արևադարձային օվկիանոսում մի փոքրիկ կղզի կար։ Արձակուրդները այնտեղ էին անցկացնում Ջոնը ու Ուդին՝ իրնց մայրիկի ու հայրիկի հետ։ Հայրը ամբողջ օրը զբաղված էր ձկնոսությամբ, իսկ մայրը՝ գիրք գրելով։ Ուդին պառկած էր թախտին և պատուհանից դուրս նայում։ Ջոնը սիրում էր գնալ ստորջրյա ժայռերի մոտ։ Այնտեղ՝ ժայռեռի արանքում ավազից պատրաստված գեղեցիկ զարդարված մի փոքրիկ տնակ կար, այնտեղ ապրում էր ծովափի բարի ոգին՝ Սենդին։ Ամեն առավոտ Սենդին իր սայլակով գնում էր օվկիանոսի ափ տեսնելու ալիքները, հավաքում էր տարբեր իրեր։ Մի առավոտ էլ գնաց ու տեսավ մի ջրահարսի։ Ջրահարսի անունը Մարինա էր։ Մարինան Սենդիին պատմեց, որ իր ընտանիքի ու ընկերների հետ դուրս էր եկել զբոսնելու։ Շնաձուկը հետևել է նրանց ու վնասել Մարինայի պոչը։ Այդ պահին Ջոնը տեսավ ջրահարսին ու վազեց Ուդիին ասելու։ Ուդին ու Ջոնը գնացին ջրահասին ու Սենդիին ասացին, որ ուզում են օգնել ջրահարին վերադառնա իր ընտանիքի մոտ։ Ու օգնեցին ,որ վերադառնա իր ընտանիքի մոտ։
Մարինե Մխիթարյան 